Gedichten
Gedichten uit bundel : Verborgen wereld
Mem (Friese versie van "Moeder")
- Gegevens
- Categorie: Gedichten uit bundel : Verborgen wereld
- Gemaakt op dinsdag 23 februari 2010 14:01
- Geschreven door Piety Veenema
Friese versie van "Moeder" zie elders onder GEDICHTEN
Wy sitte by de fjoerhurd, mem yt har smots fan fruit
As fjirde bern fan sân tocht ik al lang:
Freegje it har, mar ik wie bang
‘k Woe wachtsje op it krekte stuit.
Mar hoe sy der sit, sa broazelich en tear,
har fest oer har nachthimd, har tinne skonken,
har eagen sa star, fel oer bonken,
wit ik: langer wachtsje kin net mear.
“Stel, jimme koenen dêr eartiids wat oan dwaen,
soe it dan by twa of trije bleaun wêze,
soe ik er west ha, soe ‘k er ta dwaen?”
Har heale prak fruit sit sy stil te wêzen
Mar as ik har in tút jou op har holle,
seit sy: “Dit is my no te folle.”
Toelichting:
Met het gedicht "Moeder" won ik een prijs in een gedichtenwedstrijd van de Leeuwarder Courant (Lyrische Courant) met als thema “Drama”. Het is geplaatst in de bijlage “Freed” van 16 oktober 2009. Ik was erg verrast, want dát had ik totaal niet verwacht. Mede omdat ik Martinus Nijhoff enigszins had nagebootst wiens gedicht “Impasse” begint met : We stonden in de keuken, zij en ik.
De jury dacht daar dus anders over. Ik citeer: ‘De eerste prijs is voor Piety Veenema die voor “Moeder” haar inspiratie vond bij Martinus Nijhoff, maar er een heel eigen weg mee insloeg.’
Deze prijs en de Friese gedichten van de 2e en 3e prijswinnaars inspireerden mij tot deze Friese versie “Mem”
Piety Veenema
Granieten kruis (versie 2)
- Gegevens
- Categorie: Gedichten uit bundel : Verborgen wereld
- Gemaakt op dinsdag 16 februari 2010 08:36
- Geschreven door Piety Veenema
Dat granieten kruis (zie versie 1) inspireerde mij tot een tweede gedicht "Die ene steen"
Langzaam lopend, zeer tergend
vergezeld door klokgelui
volg ik de rondgang langs stenen
en krijg steenkoude tenen
Maar dat niet alleen
Het slaat me koud om het hart
als mijn oog de letters ziet
Dáár, vanaf het kille graniet
flitsen de woorden me toe
Maar dat niet alleen
Terwijl ik de stoet blijf volgen
herhaal ik vol ongeloof
De roep van dat kruis: “Ik geloof
Dat de wormen gehoorgangen…”
Waar moet dat heen?
“Graven,” lees ik stil. “Graven
naar het geluid van uw komst”
Stel je voor, wormen die wroeten
om geluid te ontmoeten
Waar wil dit heen?
Langzaam lopend, weer tergend
- na het zakken van de kist -
heb ik nog steeds koude tenen
‘k Zie geen andere stenen
dan die steen alleen…
Piety Veenema
Versie 1 van dit gedicht staat onder nr. 10 in deze bundel
Opgevangen gesprek
- Gegevens
- Categorie: Gedichten uit bundel : Verborgen wereld
- Gemaakt op vrijdag 12 februari 2010 13:36
- Geschreven door Piety Veenema
Hij: ‘Het verleden is overleden.
En de toekomst…
die bestaat niet
in het hier en het nu.’
Zij: ‘Maar je hebt toch een doel?
Je mag toch plannen maken?
Je kunt nu eenmaal niet
je taken hier verzaken.’
Hij: ‘Natuurlijk heb ik een doel
Hoop doet nu eenmaal leven
Maar vergeet één ding niet
Het leven duurt maar even…’
Piety Veenema
TROOST (als 't verdriet me haast te zwaar wordt)
- Gegevens
- Categorie: Gedichten uit bundel : Verborgen wereld
- Gemaakt op vrijdag 12 februari 2010 13:37
- Geschreven door Piety Veenema
Lang was er geen enk’le ruimte
Voor een gedichtje in mijn hart
Wonderlijk dat het terugkomt
Als het leven me verwart
Als ’t verdriet me haast te zwaar wordt
Grijp ik zomaar naar m’n pen
‘k Schrijf wat woorden in m’n boekje
‘k Merk dat ik er dan weer ben…
Piety Veenema
Insinuatieles
- Gegevens
- Categorie: Gedichten uit bundel : Verborgen wereld
- Gemaakt op vrijdag 12 februari 2010 13:33
- Geschreven door Piety Veenema
Ik werd wakker om kwart voor zes
‘k Had gedroomd over insinuatieles
Hoe kom ik daar in vredesnaam bij
Is dat de dichterlijke vrijheid in mij?
Piety Veenema