Gedichten

Gegevens: Categorie: Verzameld werk van anderen; Gemaakt op dinsdag 01 februari 2011 10:11; Geschreven door medelezers

Als de lichtjes doven

Op een slagveld klonk een stem,
was van ver te horen,
zong dat er in Bethlehem
een kindje was geboren.
In die nacht zo stil en groot
zwegen de kanonnen,
die zijn bij het morgenrood
toch opnieuw begonnen.

Kerstmis lijkt ons keer op keer
vrede te beloven,
maar kanonnen dreunen weer,
als de lichtjes doven.

Donkere Zuidafrikaan,
honger moet je lijden,
mag niet naar je vader gaan,
bent van hem gescheiden.

Wie dit hebben uitgedacht,
komen allen samen,
zingen plechtig Stille Nacht,
zonder zich te schamen.

Kerstmis lijkt ons keer op keer
vriendschap te beloven,
maar dan gaan ze altijd weer
alle lichtjes doven.

Turk en Griek en Marokkaan,
mogen die hier blijven?
Mogen die hier ook bestaan
of zal men ze verdrijven?

Kerstmis doet ons telkens weer
beterschap beloven,
laat dan deze ene keer
het lichtje niet weer doven.

Willem Wilmink (1936 - 2003)

(uit: Verbinding, dec. 2016).

Een stem

In een ver land

je vaderland

familie, bloedverwant

een stem te horen

tranen stromen

is het van vreugde

nee, even van verdriet

omdat je haar hoort

omdat je haar niet ziet

Een schouder

bood ik je aan

armen om je heengeslagen

delen, laat maar gaan

een diepe zucht

weer een traan

't is moeilijk

zo te leven

in een vrij land

maar ver

ver van je ouders vandaan

Gerde Juurlink.
Dit gedicht staat ook op www.gedichten.nl onder Hartenkreet, 21-11-2005. Gerde schreef dit gedicht voor een vrouw bij wie zij via de thuiszorg werkte… deze vrouw was een vluchteling...
===========================================================

Nacht

een diep verlangen
naar liefde
vervult mijn hart

bang voor mijn gevoelens
ze zijn me vreemd
ze zijn overweldigend

kan ik mijn emoties openen
mijn hartstocht
zal ik mijn hart weer volgen
Ik sla een deken om me heen

ik heb het koud
ik denk dat ik een slaappil neem

Frouwktje Hielkema
www.frouwcouture.com

In de nacht
komen spinsels in mijn hoofd

raggen
fijne draden

zo teer
zo intens
zo echt

het roze
het zachte
het verlangen

spinsels
in mijn hoofd

spinsels
in mijn hart

spinsels
in de nacht

Frouwktje
==================================================

AANDACHT

Wat is het heerlijk, te ervaren

dat ergens, iemand, aan je denkt

En ongevraagd je laat genieten

van iets, waaraan men aandacht schenkt

Een briefje, slechts met weinig woorden,

maar, met een inhoud die het doet

Een ansicht, soms in haast geschreven

waarbij je even slikken moet

Een blijde groet, in het voorbijgaan

Een datum, waaraan werd gedacht

Een kort bezoek, een telefoontje

Een roos, die heel niet werd verwacht

Een handdruk, of een schouderklopje

Een zwaai van ver, een lief gebaar

Het zijn zo van die kleine dingen

Maar “groot” aan waarde, voor elkaar.

(bron onbekend).

=======================================

Ook al luister ik slecht

praat ik door je heen,

onderbreek ik je,

loop ik weg

Trek je niet terug,

blijf

in gesprek met mij

De stilte zou

dodelijk zijn

Wanneer wij zwijgen

is alles over

Dirk E. Lotze, 1944-2002

Gezien in Ermelo, bij de ingang van een psychiatrische instelling

===========================================

< Vorige