Gedichten
Gedichten
- Gegevens
- Categorie: Verzameld werk van anderen
- Gemaakt op dinsdag 01 februari 2011 10:11
- Geschreven door medelezers
Als de lichtjes doven
Op een slagveld klonk een stem,
was van ver te horen,
zong dat er in Bethlehem
een kindje was geboren.
In die nacht zo stil en groot
zwegen de kanonnen,
die zijn bij het morgenrood
toch opnieuw begonnen.
Kerstmis lijkt ons keer op keer
vrede te beloven,
maar kanonnen dreunen weer,
als de lichtjes doven.
Donkere Zuidafrikaan,
honger moet je lijden,
mag niet naar je vader gaan,
bent van hem gescheiden.
Wie dit hebben uitgedacht,
komen allen samen,
zingen plechtig Stille Nacht,
zonder zich te schamen.
Kerstmis lijkt ons keer op keer
vriendschap te beloven,
maar dan gaan ze altijd weer
alle lichtjes doven.
Turk en Griek en Marokkaan,
mogen die hier blijven?
Mogen die hier ook bestaan
of zal men ze verdrijven?
Kerstmis doet ons telkens weer
beterschap beloven,
laat dan deze ene keer
het lichtje niet weer doven.
Willem Wilmink (1936 - 2003)
(uit: Verbinding, dec. 2016).
Een stem
In een ver land
je vaderland
familie, bloedverwant
een stem te horen
tranen stromen
is het van vreugde
nee, even van verdriet
omdat je haar hoort
omdat je haar niet ziet
Een schouder
bood ik je aan
armen om je heengeslagen
delen, laat maar gaan
een diepe zucht
weer een traan
't is moeilijk
zo te leven
in een vrij land
maar ver
ver van je ouders vandaan
Gerde Juurlink.
Dit gedicht staat ook op www.gedichten.nl onder Hartenkreet, 21-11-2005. Gerde schreef dit gedicht voor een vrouw bij wie zij via de thuiszorg werkte… deze vrouw was een vluchteling...
===========================================================
Nacht
een diep verlangen
naar liefde
vervult mijn hart
bang voor mijn gevoelens
ze zijn me vreemd
ze zijn overweldigend
kan ik mijn emoties openen
mijn hartstocht
zal ik mijn hart weer volgen
Ik sla een deken om me heen
ik heb het koud
ik denk dat ik een slaappil neem
Frouwktje Hielkema
www.frouwcouture.com
In de nacht
komen spinsels in mijn hoofd
raggen
fijne draden
zo teer
zo intens
zo echt
het roze
het zachte
het verlangen
spinsels
in mijn hoofd
spinsels
in mijn hart
spinsels
in de nacht
Frouwktje
==================================================
AANDACHT
Wat is het heerlijk, te ervaren
dat ergens, iemand, aan je denkt
En ongevraagd je laat genieten
van iets, waaraan men aandacht schenkt
Een briefje, slechts met weinig woorden,
maar, met een inhoud die het doet
Een ansicht, soms in haast geschreven
waarbij je even slikken moet
Een blijde groet, in het voorbijgaan
Een datum, waaraan werd gedacht
Een kort bezoek, een telefoontje
Een roos, die heel niet werd verwacht
Een handdruk, of een schouderklopje
Een zwaai van ver, een lief gebaar
Het zijn zo van die kleine dingen
Maar “groot” aan waarde, voor elkaar.
(bron onbekend).
=======================================
Ook al luister ik slecht
praat ik door je heen,
onderbreek ik je,
loop ik weg
Trek je niet terug,
blijf
in gesprek met mij
De stilte zou
dodelijk zijn
Wanneer wij zwijgen
is alles over
Dirk E. Lotze, 1944-2002
Gezien in Ermelo, bij de ingang van een psychiatrische instelling
===========================================