Gedichten

Weduwnaar (+ juryrapport)


Dit gedicht draag ik op aan mijn oude boekenvriend Melle.
Met dit gedicht heb ik meegedaan aan de Turing nationale gedichtenwedstrijd 2011


Weduwnaar

We zitten in zijn kamer, hij en ik
Mijn oude buur van nummer acht
- die vrijwel alles weglacht -
kijkt mij ineens aan met een blik

die ik even laat bezinken
Wat wil hij nou, denk ik
terwijl ik koffie zit te drinken
Dan klinkt zijn stem, ik slik

en schrik van zijn gebroken stem
“God is nabij,” zegt hij met klem
“Dat zéggen ze, en: alles went

Maar God komt nooit eens met me klinken.
Bedankt,” zegt hij, “dat jij hier bent
Gewoon komt koffiedrinken.” 

Piety Veenema  

Commentaar van de jury Turing Nationale gedichtenwedstrijd 2011
Prima uitgevoerd sonnet, inclusief wisselend rijm, kloppend metrum en een chute op de juiste plek. Thematisch houdt de dichter het treffend klein en dichtbij het menselijke. Een simpel beeld dat wel eventjes blijft hangen.