Gedichten

Ochtendwandeling

 

Het bedauwde gras dat nog te glinsteren ligt
Een orkest lentezangers laag in de lucht
Icarusblauwtjes vlinderen met me mee
Stokstijf tussen struiken, zie ‘k een schichtige ree

Een waggelende meerkoet op weg naar ‘t water
Wegvluchtende woerden, dáár, boven de sloot
Een krijsende kievit, dan plots’linge stilte…
Totdat een tractor de rust zeer wreed verstoort

Toch voel ik me blij, ‘k ervaar een intens geluk
Mijn vroege zondagmorgen kan niet meer stuk
Want zolang ‘k die ene vogel nog kan horen
Vind ik het niet erg hardhorend te zijn…

‘k Heb vanmorgenvroeg de koekoek nog gehoord…

Piety Veenema

Dit gedicht hoort bij een foto van Auke Valk. Zie ook onder GEDICHTEN BIJ FOTO's.
Het fotogedicht is onderdeel van een dia-presentatie waarmee ik in de toekomst hoop op te treden.